Doskonale pamiętam, jak to było u mnie na początku mojej kariery. Kiedy raz za razem przecierałem ręce
o spodnie, chcąc pozbyć się nadmiaru wody na ich powierzchni, choćby na samą myśl, że muszę zadzwonić do kolejnej korporacji. A co będzie, jak ktoś mnie wyśmieje, skarci, pogoni albo co gorsza, wytknie moją niekompetencję.

Już nie będę miał drugiej szansy na kontakt z tym klientem, szef się rozczaruje i kto wie, może nawet mnie zwolni. Ciężko wystraszony szukałem otuchy u bardziej doświadczonych kolegów, pytając, jak to będzie i czego mogę się spodziewać. Wiem, jak w takiej sytuacji ciężko jest uwierzyć słowom w stylu: Czego się boisz, Misiu, nie pękaj, tylko do roboty, Daj spokój, nie ma się co stresować.

Łatwo mówić, gorzej przyswoić i wdrożyć. A jednak cię zaskoczę. Naprawdę łatwo! Zwyczajnie zaufaj mi i wejdź przez otwarte drzwi właśnie tak warto na ten temat myśleć. Bądź pewien, że aby przekonać się, czy było się czego bać, najpierw trzeba wykonać działanie wziąć telefon do ręki i zacząć rozmowę.

Doskonale pamiętam pierwszy rok sprzedaży, kiedy w firmie powierzono mi zupełnie nowy projekt markę
licencyjną. Jak tylko poznałem szczegóły dotyczące samej marki i odkryłem jej wielki potencjał biznesowy, natychmiast ruszyłem do sprzedażowego ataku. Nie muszę dodawać, że wraz z nowymi zadaniami otrzymałem możliwość dołączenia do zarządu spółki odpowiedzialnej za sprzedaż licencji. Wizja praktycznie nieograniczonej prowizji od wyników mojej pracy, nowe możliwości i społeczny awans na wspólnika w dobrze rokującym biznesie sprawiły, że całkowicie wyparłem kofeinę z codziennych praktyk biurowych, w obawie
o wewnętrzną eksplozję adrenaliny, motywacji do działania i energii, która wylewała się ze mnie przez każdą wolną szczelinę. Były dni, w których szkoda mi było kłaść się do łóżka na noc no bo i po co?! Przecież mógłbym w nocy popracować nad tym, jak dotrzeć do kolejnego klienta.

Jednak rynkowa rzeczywistość pierwszego roku pracy w tym zakresie okazała się przygotować dla mnie zgoła inny plan niż ten, który wypracowałem na potrzeby automotywacji z cyklu: cud, miód i orzeszki.

360 dni, z których niemal większość poświęciłem na sprawdzanie kolejnych możliwości, poznawanie następnych klientów i mozolne przedzieranie się przez linię obrony sekretariatów, niezmiennie wskazujących mi drogę do biurowej skrzynki na rynkowe śmieci ofertowe.

Liczba nie, jaką dane mi było zapisać w tej niechlubnej statystyce własnej sprzedaży, spokojnie mogłaby zadecydować o trwałej zmianie zawodu w kierunku jak najbardziej odległym od sprzedaży np. pilot wycieczek górskich dla ludzi poszukujących wewnętrznego spokoju i adorujących samotne kontemplacje.

W dwunastej rundzie roku takiej sprzedaży padłem na deski. Poszedłem do szefa i niemal na wigilię Bożego
Narodzenia powiedziałem: Nie nadaję się! Nie wiem, co jest nie tak. Obdzwoniłem wszystkich, zrobiłem wszystko, co tylko przyszło mi do głowy. Nie potrafię sprzedać tego produktu. Przykro mi ze spokojem przyjmę informację o odsunięciu mnie od tego tematu.

Tutaj nadszedł kres moich zdolności do samodzielnego radzenia sobie ze sprzedażowym nie. Aż do momentu, w którym odezwał się szef, mniej więcej w taki oto sposób: Stary, zrobiłeś kawał dobrej roboty. To, że klienci odpowiedzieli przy pierwszym kontakcie nie, wcale nie oznacza, że temat spalony. Czasem nie mają możliwości od razu, czasem potrzebują czasu do przeanalizowania potencjału,
a czasem konieczna będzie zmiana tego, w jaki sposób z nimi rozmawiasz. Zwyczajnie zastanów się, co jeszcze możesz zrobić, aby trafić właśnie tego klienta. No dość mazania i do roboty!.

Zaraz potem odezwał się jeden z pierwszych klientów, z którym kontaktowałem się na samym początku. Dwa miesiące później podpisaliśmy z nim umowę i jak się później okazało, było to jedno z najsilniejszych wdrożeń naszej marki".

[...] Zrozumiałem, że od bycia najlepszym zdecydowanie ważniejsza w dążeniu do własnego sukcesu jest umiejętność stawiania czoła sytuacjom, które dzieją się wbrew naszym oczekiwaniom. Zdecydowanie bardziej istotne jest wejście na ring z silniejszym zawodnikiem, po to, aby nauczyć się tego, czym jest konsekwencja, upór i umiejętność wychodzenia naprzeciw wszelkim wyzwaniom. Jak ważna jest zdolność do przyjmowania uderzeń i kontynuowania własnej drogi naprzód.

Zrozumiałem, że kluczem do dalszej kariery zawodowej i odkrywania samego siebie będzie to, czy będę potrafił stawić czoła porażkom i przyjmę ich występowanie jako coś, czego nie da się uniknąć i na co moje ego będzie zawsze gotowe. Każda droga po sukces w sprzedaży bądź w jakiejkolwiek innej dziedzinie życia ma w sobie zakręty, uskoki i nieoczekiwane roboty drogowe, których akceptacja daje początek czemuś, co my dzisiaj nazywamy nauką i zdobywaniem doświadczeń. Jak każda moneta ma dwie przeciwległe strony, tak nasz sukces niesie w sobie jednocześnie tak i nie, słyszane od klientów, których spotykamy na naszej biznesowej drodze.

Zapewne niejeden raz spotkałeś się z określeniem, że porażka to nic innego jak sprzężenie zwrotne, lekcja lub, jak kto woli, z angielskiego feedback. Wiem, jak ciężko jest zrozumieć praktykującemu sprzedawcy, że kolejne nie od klienta jest wpisane w jego zawód i niesamowicie wartościowe ze względu na jego przyszły sukces.

Wiem, ile dni sam poświęciłem na to, żeby szukać wszelkiego rodzaju uzasadnień, dlaczego mi nie wychodzi,
dlaczego wciąż słyszę nie i wreszcie dlaczego nie nadaję się na sprzedawcę.

Dzisiaj z perspektywy ostatnich lat w biznesie jestem ogromnie wdzięczny wszystkim tym klientom, którzy powiedzieli nie, ponieważ to dzięki nim z każdym kolejnym doświadczeniem poruszałem i wciąż poruszam się do przodu na ścieżce tak mojej kariery, jak i własnych kompetencji.

Przy tej okazji mam do ciebie osobisty apel, który jeśli potraktujesz poważnie i zaufasz mi w 100%, pozwoli ci uniknąć wielu zbędnych frustracji i zdecydowanie szybciej dotrzeć w sprzedaży do miejsca, na którym ci naprawdę zależy. Odrzucenie (czytaj: porażka) to nic innego jak stały i w pełni uzasadniony warunkami rynkowej konkurencji element dzisiejszej sprzedaży. Z jednej strony to naturalna konsekwencja tego, że na rynku dzisiaj podobny produkt czy usługę sprzedaje duża liczba konkurujących handlowców. Z drugiej
zaś stała część treningu twoich kompetencji sprzedażowych.

Kolejne okrążenie na torze, podczas którego samochód, który prowadzisz, coraz sprawniej połyka następne trudne łuki i zakręty. Kolejne okrążenia na bieżni, które systematycznie i nieustannie wzmacniają mięśnie, przygotowując je na pobicie następnego rekordu w twoim życiu. Każde nie zasłyszane od klienta, na którym ci zależy, to metaforyczna seria, którą wykonuje zapalony kulturysta na siłowni. Ten sam, którego mięśnie chwilę później imponują swoją tężyzną, rozmiarem i niebywałą rzeźbą.

Dostrzegasz już analogię?